“Δεν θα την ξεχάσω την μέρα που σε γνώρισα.
Ήμουν στην παραλία και ξαφνικά σε είδα, δεν ήσουν στα καλύτερα σου, ένα χαμένο μάτι, αρκετές μύξες και πύον και πολύ αδύνατος, όμως με κοίταζες και ένιωσα άσχημα, ένιωσα ενοχές. Αυτά τα δευτερόλεπτα που σκέφτεσαι χωράει και αυτό στο σπίτι, στο μπάνιο, θα υιοθετηθεί, θα μου μείνει ? Άρχισα να περπατάω γρήγορα μπας και φύγω από τις ενοχές μου και άρχισες να περπατάς μαζί μου,δίπλα μου, σε κοίταζα, σου είπα φύγε, δεν μπορώ, δεν έχω άλλη δύναμη, δεν έχω χώρο αλλά στεκοσουν δίπλα μου, δεν ζητιανεψες χάδια απλά με κοιταγες με αυτό το ένα μάτι σου.
Τελικά Φύγαμε μαζί..
Σήμερα μετά από κάποιους μήνες και μετά από τόσα που περάσαμε παρέα έφυγες μόνος σου για το παντοτινό σου σπίτι!

Μας λείπεις ήδη Μπέντζι, σε όλους και ιδιαίτερα στην Καρμινα!
Να αγαπάς την νέα σου μαμά και να την προσέχεις! ”
Ανοίξτε την καρδιά σας και υιοθετήστε 😍