Ο Φλουντ βρέθηκε από εθελοντές σε ένα εγκαταλελειμμένο νησί. Συνήθιζε να είναι ένα βαρελοσκύλο δεμένο μόνιμα και ζούσε έχοντας για συγκάτοικο μία κότα . Χρησιμοποιούνταν ως ο συναγερμός για το ολο μέρος, γαβγίζοντας κάθε φορά που μία βάρκα πλησίαζε το νησί, παρόλα αυτά όταν εμείς τον πλησιάσαμε με σκοπό να τον διασώσουμε περιμένοντας να αντιμετωπίσουμε έναν επιθετικό σκύλο, είχαμε τελικά να κάνουμε με ένα φοβισμένο στρεσαρισμένο κουτάβι μέσα στο σώμα ενός ενήλικα … Ένα σκυλάκο σχεδόν πρόθυμο να πακετάρει τους φόβους του και να μας ακολουθήσει. Αυτό και έκανε. Τον φέραμε στην Αθήνα υποσιτισμένο και να υποφέρει από πολλά στομαχικά θέματα αλλά και άλλα θέματα υγείας εξαιτίας των πρώτων.
Φροντίστηκε από κτηνιάτρους και φιλοξενήθηκε σε μία προσωρινή εγκατάσταση ώστε να μπορέσει να περάσει τα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης του. Αμέσως μετά από αυτό, φιλοξενήθηκε στο σπίτι εθελοντή μας και από τότε ζει μαζί με αυτόν και τα σκυλιά του.
Χαρακτήρας: o Φλουντ είναι ένα ντροπαλό ευαίσθητο αγόρι που έχει καταφέρει να ξεπεράσει τον περισσότερους από τους φόβους του μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα δύο μηνών. Είναι εκπαιδευμένος στο σπίτι και σε λουρί. Είναι ήσυχος μέσα και τα πηγαίνει εξαιρετικά καλά με άλλους σκύλους, γάτες, ανθρώπους. Έχει προσαρμοστεί εξαιρετικά σε μία ζωή που ούτε καν ήξερε ότι υπήρχε. Εξαιτίας του ότι υπήρξε για πάρα πολύ καιρό απομονωμένος και χρησιμοποιούμενος ως συναγερμός, ίσως μερικές φορές να ανακαλεί αυτή την κατάσταση όταν βρίσκεται εκτός σπιτιού, κάτι το οποίο μπορεί να τον κάνει να είναι όχι τόσο ήσυχος όσο όταν είναι μέσα. Επιπροσθέτως, μπορεί να χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο για να επιτεύξει κάτι που ένας κοινός αδέσποτος σκύλος με μία κοινή ιστορία αδέσποτου σκύλου θα χρειαζόταν να επιτεύξει.. και αυτό γιατί η δική του ιστορία αδέσποτου σκύλου δεν είναι μία κοινή ιστορία. Για αυτό το λόγο και απαιτείται μία ισορροπημένη συμπεριφορά, όχι πολύ αυστηρή αλλά ούτε και πολύ επιεικής, έτσι ώστε να του παρέχει κάνεις όχι μόνο την ασφάλεια για να ανακουφίσει τους εναπομείναντες φόβους του, αλλά και το κίνητρο για να τους ξεπεράσει. Ο Floyd πρέπει να ήταν το πιο κακοποιημένο ζώο που διασώσαμε από το νησί, παρόλα αυτά, ίσως και να είναι αυτός που περισσότερο από όλους ήθελε να φύγει από εκεί και παρότι του λείπει η αυτοεκτίμηση κάποιες φορές, είναι,την ίδια στιγμή, περισσότερο από πρόθυμος να την ξαναπάρει πίσω. Τέλος ο Floyd αξίζει τα πάντα αλλά δεν χρειάζεται σχεδόν τίποτα για να είναι ευτυχισμένος. Τίποτα, εκτός από αυτά τα μικρά μικρά πραγματάκια μέσα στα οποία κρύβεται η αγνή ευτυχία. Όπως ένα απλό περίπατο, όπως ένα ευγενικό ανθρώπινο χάδι, ικανό να ξεσκεπάσει τους φόβους του ώστε να τον δει κανείς να το απολαμβάνει μετά από λίγο… γιατί μπορεί ο Floyd να έχει ήδη αγαπήσει και συγχωρήσει τους ανθρώπους, παρόλα αυτά το να μαθαίνει ότι του αξίζει το ανθρώπινο χάδι είναι ζωτικής σημασίας για αυτόν ώστε να μπορέσει να αποκαταστήσει τελείως την εμπιστοσύνη σε αυτούς αλλά και στον εαυτό του.